porzucać IV
zostawić kogoś gdzieś samego, odejść skądś pozostawiając kogoś w tym miejscu
konie porzucone same, Szczypiąc trawę ciągnęły powoli pod bramę (I). Posłyszała, uczuła, że jest nieroztropnie Dziatwę małą, przelękłą i samą porzucić: Wracała wstrzymując się, lecz musiała wrócić (III) Dlaczego ją pokochał? dlaczego porzuca? Gdzie odjeżdża? (X) Teraz porzucam Litwę może na czas długi, Może Zosi tymczasem podobać się drugi (X)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Byt